در فرآیند‌های سنتی لابراتواری، بعد از اخذ پوسته الاستومری ایمیلنت، لابراتوار یک سبک گچی را می‌ریزد تا نوسازی و اباتمنت (اساس) را فراهم نماید. شیوه حذف سوم که در سال ۱۹۰۷معرفی شد هنوز در اکثری از لابراتوارهای دندانی گزینه به کارگیری میباشد.” مورد ها بی‌دقتی در فاز لابراتواری میتوانند مشتمل بر عدم ثبات بعد ها گچ، موم، میلینگ دندانسازی اینوستمنت ریختگی و آلیاژ باشد که میتوانند سبب ساز انطباق ضعیف تجدید بنا و اباتمنت(محور) شوند.
تکنولوژی CAD/CAM در سال‌های ۱۹۵۰ با ماشین‌های پایین در دست گرفتن عددی که اعداد روی نواری کاغذی را به درون در دست گرفتن کننده‌ای که تا موقعیّت دهنده‌های موتوری روی امکانات ماشینی سیم‌کشی گردیده بود، جلو می‌بردند، معرفی شد. با ابتکار اولی قابل انعطاف‌افزارهای کامپیوتری که پیاده سازی محصول ها صنعت اتومبیل‌سازی و هوانوردی را ممکن می‌تشکیل داد در سال‌های ۱۹۶۰ گسترش‌هایی در‌این تکنولوژی شکل گرفت. معرفی فلسفه CAD/CAM به دندانپزشکی ابداع دکتر معالج Durret، در نقطه پایان طومار‌اش به عنوان پوسته‌گیری اپتیکال بود.
پوسته گیری های دندانی
مانند هر پروسه رستوریتیو (نوسازی) لابراتواری بی آلایش این فرایند هم به به عبارتی صورت شروع می شود: دندانپزشک مریض را با دقت به راهنما های تراش مطلوب اماده می‌نماید، پوسته گیری می‌نماید، و مجموع موردها اساسی را به لابراتوار ارسال می‌کند. هنگامی لابراتوار مفاد را اخذ نمود، پوسته‌ها ريخته می شوند، سبک‌ها مانت و دای‌ها تریم می گردند. بایت با به کارگیری از سبک های مانت گردیده تصویب می‌گردد و در مرحلة آینده آیتم استعمال قرار می گیرد.
مناسب بودن کلی و انطباق کناره ای هر نوسازی اثبات آخری در دندانپزشکی به توجه پوسته بستگی دارااست. معرفی CAD/CAM به دندانپزشکی با سیستم پوسته‌گیری دیجیتال مسیر پیاده سازی و ایجاد کرد تماما دیجیتالی را هموار کرد تا تشکیل داد نوسازی ها را تسهیل و آن‌ها‌را قابل اعتمادتر سازد.
پوسته‌های دیجیتال به‌طور بالقوه نیاز به قالبگیری معمول برای روکش و بقیه پروتزهای اثبات را حذف می‌نمایند. در دندانپزشکی ایمپلنت، مقصود فاز پروتز ایجاد کرد نوسازی ظریف با کیفیّت بالا و اباتمنتی با نمای خروجی, اکلوژن و زیبایی مطلوب میباشد. در طرز استاندارد روکش و بریج، برای ایجاد کرد تجدید بنا با انطباق ایده‌ال, مادة پوسته‌گیری آیتم استعمال می بایست جزئیات مارجین (خطوط خاتمه) اباتمنت (محور) ، آناتومی لثه، و دنتیشن همسایه و مقابل را تصویب نماید. اعتنا روکش و بریج زیر تأثیر توجه فرایند گوناگون روند؛ مشتمل بر به دست آوردن و بیرون کردن پوسته، ریختن سبک ها، براندن و تریم کردن دای‌ها و سریّت خویش استون دندانی میباشد. هریک از این پروسه توجه عمل را کاهش میدهند که سبب ساز ارتقا اتلاف وقت باارزش مطب و لابراتوار، ایجاد کرد دوباره هزینه‌بردار شغل و عدم رضایت بیماران می‌گردد.
برای قالبگیری بهتر، ماده آیتم به کارگیری بایستی مجموع مختصات و لازمات ایده‌آل را داشته باشد، اين الزامات عبارتند از مجال کارکرد و مجال ست شدن کافی، هیدروفیل بودن(تر کنندگی بهتر (استحکام پاره گی و رجوع الاستیک کافی. مثل پروتز اثبات بی آلایش، مواد پوسته‌گیری گزینه استعمال برای ایجاد کرد تجدید بنا و اباتمنت (اساس) ایمپلنتی می بایست کل لازمات ضروری برای به چنگ آوردن یک پوسته بهتر را داشته باشد.
ولی، مواد پوسته‌گیری برای تصویب مارجین (خطوط خاتمه) دندان پیاده سازی گردیده اند و ممکن میباشد حین به کارگیری در حوالی اباتمنت (محور) فلزی یا این که سرامیکی به عبارتی توجه را نداشته باشند. تحقیق تکنسین‌های لابراتوار نشانه بخشید که ۹۰ درصد پوسته‌های دندانی بی آلایش، مارجین‌ها (خطوط خاتمه) را به‌طور بدون نقص تصویب نکرده‌اند. فارغ از داشتن مارجین (خطوط خاتمه) ظریف، پروتز صرفا تشابهاتی با یک پروتز با انطباق مطلوب خواهد داشت.
در فرآیند‌های سنتی لابراتواری، بعد از اخذ پوسته الاستومری ایمیلنت، لابراتوار یک سبک گچی را می‌ریزد تا نوسازی و اباتمنت (اساس) را فراهم نماید. شیوه حذف سوم که در سال ۱۹۰۷معرفی شد هنوز در اکثری از لابراتوارهای دندانی گزینه به کارگیری میباشد.” مورد ها بی‌دقتی در فاز لابراتواری میتوانند مشتمل بر عدم ثبات بعد ها گچ، موم، میلینگ دندانسازی اینوستمنت ریختگی و آلیاژ باشد که میتوانند سبب ساز انطباق ضعیف تجدید بنا و اباتمنت(محور) شوند.
تکنولوژی CAD/CAM در سال‌های ۱۹۵۰ با ماشین‌های پایین در دست گرفتن عددی که اعداد روی نواری کاغذی را به درون در دست گرفتن کننده‌ای که تا موقعیّت دهنده‌های موتوری روی امکانات ماشینی سیم‌کشی گردیده بود، جلو می‌بردند، معرفی شد. با ابتکار اولی قابل انعطاف‌افزارهای کامپیوتری که پیاده سازی محصول ها صنعت اتومبیل‌سازی و هوانوردی را ممکن می‌تشکیل داد در سال‌های ۱۹۶۰ گسترش‌هایی در‌این تکنولوژی شکل گرفت. معرفی فلسفه CAD/CAM به دندانپزشکی ابداع دکتر معالج Durret، در نقطه پایان طومار‌اش به عنوان پوسته‌گیری اپتیکال بود.
پوسته گیری های دندانی
مانند هر پروسه رستوریتیو (نوسازی) لابراتواری بی آلایش این فرایند هم به به عبارتی صورت شروع می شود: دندانپزشک مریض را با دقت به راهنما های تراش مطلوب اماده می‌نماید، پوسته گیری می‌نماید، و مجموع موردها اساسی را به لابراتوار ارسال می‌کند. هنگامی لابراتوار مفاد را اخذ نمود، پوسته‌ها ريخته می شوند، سبک‌ها مانت و دای‌ها تریم می گردند. بایت با به کارگیری از سبک های مانت گردیده تصویب می‌گردد و در مرحلة آینده آیتم استعمال قرار می گیرد.
مناسب بودن کلی و انطباق کناره ای هر نوسازی اثبات آخری در دندانپزشکی به توجه پوسته بستگی دارااست. معرفی CAD/CAM به دندانپزشکی با سیستم پوسته‌گیری دیجیتال مسیر پیاده سازی و ایجاد کرد تماما دیجیتالی را هموار کرد تا تشکیل داد نوسازی ها را تسهیل و آن‌ها‌را قابل اعتمادتر سازد.
پوسته‌های دیجیتال به‌طور بالقوه نیاز به قالبگیری معمول برای روکش و بقیه پروتزهای اثبات را حذف می‌نمایند. در دندانپزشکی ایمپلنت، مقصود فاز پروتز ایجاد کرد نوسازی ظریف با کیفیّت بالا و اباتمنتی با نمای خروجی, اکلوژن و زیبایی مطلوب میباشد. در طرز استاندارد روکش و بریج، برای ایجاد کرد تجدید بنا با انطباق ایده‌ال, مادة پوسته‌گیری آیتم استعمال می بایست جزئیات مارجین (خطوط خاتمه) اباتمنت (محور) ، آناتومی لثه، و دنتیشن همسایه و مقابل را تصویب نماید. اعتنا روکش و بریج زیر تأثیر توجه فرایند گوناگون روند؛ مشتمل بر به دست آوردن و بیرون کردن پوسته، ریختن سبک ها، براندن و تریم کردن دای‌ها و سریّت خویش استون دندانی میباشد. هریک از این پروسه توجه عمل را کاهش میدهند که سبب ساز ارتقا اتلاف وقت باارزش مطب و لابراتوار، ایجاد کرد دوباره هزینه‌بردار شغل و عدم رضایت بیماران می‌گردد.
برای قالبگیری بهتر، ماده آیتم به کارگیری بایستی مجموع مختصات و لازمات ایده‌آل را داشته باشد، اين الزامات عبارتند از مجال کارکرد و مجال ست شدن کافی، هیدروفیل بودن(تر کنندگی بهتر (استحکام پاره گی و رجوع الاستیک کافی. مثل پروتز اثبات بی آلایش، مواد پوسته‌گیری گزینه استعمال برای ایجاد کرد تجدید بنا و اباتمنت (اساس) ایمپلنتی می بایست کل لازمات ضروری برای به چنگ آوردن یک پوسته بهتر را داشته باشد.
ولی، مواد پوسته‌گیری برای تصویب مارجین (خطوط خاتمه) دندان پیاده سازی گردیده اند و ممکن میباشد حین به کارگیری در حوالی اباتمنت (محور) فلزی یا این که سرامیکی به عبارتی توجه را نداشته باشند. تحقیق تکنسین‌های لابراتوار نشانه بخشید که ۹۰ درصد پوسته‌های دندانی بی آلایش، مارجین‌ها (خطوط خاتمه) را به‌طور بدون نقص تصویب نکرده‌اند. فارغ از داشتن مارجین (خطوط خاتمه) ظریف، پروتز صرفا تشابهاتی با یک پروتز با انطباق مطلوب خواهد داشت.
کن کاغذی دندانپزشکی چه کاربردی دارد؟